Langzaamaan ben ik afgestapt van de klassieke Nederlandse avondmaaltijd. Door veel te lezen over voeding werd ik me er van bewust dat het ook anders kan en dat de manier waarop ik onze maaltijden samenstelde vooral gebaseerd was op wat wij vroeger thuis deden, wat mijn man vroeger thuis at enz.
Eerst verdween het vlees van het menu. Om twee redenen denk ik: waarom een beest doodmaken alleen omdat je het wilt opeten én omdat ik steeds vaker las dat ons spijsverteringsysteem niet gebouwd is om vlees te verteren. Je hebt natuurlijk wel proteine/ eiwitten nodig, maar die kun je ook goed halen uit bijvoorbeeld noten of groente als broccoli. Ik gooi vaak walnoten of cashewnoten (ongebrand!) door rijst of over salades, we eten ook veel pompoen- en pijnboompitten, maar ook het minder bekende chia zaadje is een ideale bron van eiwitten. Het is grotendeels ook een persoonlijke keuze, je hoeft vlees natuurlijk niet helemaal uit je dieet te schrappen, het levert je ook vitamine B12 op, iets dat je bij moet slikken wanneer je helemaal geen vlees meer eet. Ik denk dat de gedachte dat vlees goed voor je is en dat je het nodig hebt, eentje is die je zou kunnen los laten.
Omdat ik me ging verdiepen in Raw Food las ik ook steeds meer hoe voedingsrijk groente en fruit is. Daardoor heeft groente langzaamaan de centrale plaats ingenomen bij ons avondeten. Ik bedenk me vaak eerst welke groente(s) we gaan eten en hoe ik dat wil gaan klaar maken en dan wat daar nog goed bij past. Meestal iets van volkoren of kamut pasta, rijst (allerlei soorten), couscous of vis.
Het vergt wel een andere denkwijze, we worden tenslotte groot gebracht met bepaalde gewoontes en recepten, dus het heeft wel even tijd nodig om zoiets te veranderen. Maar eigenlijk is dat naar mijn idee ook beter dan het roer in één keer omgooien, dat hou je bijna nooit vol. Ik zie de 'weg' naar een gezonder en ander eetpatroon echt als een proces, het heeft geen zin om streng voor jezelf te zijn en te balen wanneer je iets gegeten hebt dat je eigenlijk niet meer had willen eten. Soms duurt het een tijd voordat je merkt dat een verlangen naar iets, eigenlijk een oud verlangen is, dat je het nu eigenlijk helemaal niet meer zo lekker vindt.
Voorbeelden voor mij:
Mac Donalds: Eet ik al een tijd niet meer. Eigenlijk tweeledig omdat ik niet achter de manier sta waarop zij met voedsel en de dieren omgaan en omdat ik het inmiddels echt niet meer lekker vindt. Terwijl wij vrij vaak langs de weg even stopten en het heeft lang geduurd voordat het Pavlov effect weg was, haha!
Drop: pas heel recent eet ik het niet meer, omdat ik het eigenlijk echt niet lekker meer vindt.
Bonbonbloc: pfff dat vond ik vroeger lekker, nu vind ik melkchocolade veel te zoet, doe mij maar heel puur!
Een hamburger: het idee vind ik heel lekker, maar sinds kort heb ik het wel in mijn oren geknoopt (denk ik) dat dit een oud verlangen is en dat ik me na het eten van een goede biologische (fastfood eet ik al heel lang niet meer) hamburger niet zo lekker voel.
Taart: een zelfgebakken appeltaart, cake of vruchtentaart gaat er nog altijd prima in, maar die taarten op het terras of bij mensen thuis die van de Makro komen o.i.d. eet ik niet meer. Is eigenlijk gewoon echt niet lekker! Het idee van taart is lekker, maar bij dit soort stukken valt dat bij de eerste hap al helemaal in duigen.
Sommige dingen moet je er ook in houden omdat je ze gewoon erg lekker vind, maar eet het dan af en toe! Je maakt mij bijvoorbeeld nog steeds blij met patat, liefst die van onze lokale snackbar die ze zelf maakt! Hmmmmm. Lekkere salade erbij, beste van twee werelden :-), een goed stuk appeltaart dus of stokbrood met lekkere kaasjes.
Ik denk dat als je je eetpatroon wilt veranderen, je moet beginnen met de gedachte dat je maar één lijf hebt, als je daar niet goed voor zorgt dan heb je kans dat het je op een gegeven moment in de steek laat. Het gekke is dat we op heel veel om ons heen zuinig zijn: bijvoorbeeld de auto, het huis, je meubels. We wassen en poetsen en onderhouden, maar ons eigen lijf wordt vaak vergeten!
Hoi. Dat laat me eraan denken dat wanneer ik nog wel eens langs Mac Donalds loop het zo onwijs stinkt daar. Terwijl ik daar vroeger toch vaak gegeten heb. Toen ik gezonder ben gaan eten ben ik begonnen om niks meer te kopen waar suiker aan toegevoegd is. Dat scheelt onwijs veel omdat zoveel pre-processed food suiker bevat tegenwoordig. Groetjes, Ton.
BeantwoordenVerwijderenJa grappig is dat effect van Mac Donalds, ik at daar vroeger ook af en toe (vooral onderweg of op vakantie). Inmiddels ben ik er al weer jaren niet meer geweest. Je moet dit filmpje eens bekijken: http://youtu.be/FoFpsUvaJlE over hoe de hamburger en friet van Mac Donalds niet oud worden of vergaan!
BeantwoordenVerwijderenSuper goed bericht! Veel van opgestoken en een duidelijk overzicht van een gezonde leefstijl. Er is alleen één dingetje wat ik echt niet kan laten om te vragen. Je hebt het over geen vlees eten omdat er dan dieren geslacht worden om vervolgens opgegeten te worden en verder geen belangrijke doeleinden. Maar later in het bericht heb je het wel over vis. Nou zijn vissen toch ook dieren? Of zie jij dat anders? No offense, just interested. Groetjes!
BeantwoordenVerwijderenHi Kimberly,
BeantwoordenVerwijderenIk eet inderdaad wel af en toe vis! Thuis maak ik het zelden, maar vooral als ik uit eten ga. Liefst lokaal gevangen en als het kan biologisch (dus wild). Ik zal niet snel een tallapia uit Vietnam eten of gekweekte zalm, maar wel makreel, haring of biologische forel of wilde zalm. Als het even kan vette vis om Omega 3 binnen te krijgen. Het is een gevoelskwestie en ik vind een vis toch anders dan een koe of een varken. Wist je bijvoorbeeld dat varkens intelligenter zijn dan honden? :-)